《分韵送王非之官山险得再字》拼音版

宋代刘宰

fēnyùnsòngwángfēizhīguānshānxiǎnzài--liúzǎi

guānqīnmínwèijìngyīngzài

jūnzhìshúbàozhèngchūzài

táochūnzhènghuáfēngyǎngdài

zhìjīntiánjiānwǎngwǎngsòngài

jiànzhāngjiāogōngchēleài

guǐgèngzhìmínréngyǒng退tuì

zuòkànxīnshàngxiàoxièguādài

chìxiànguānshānxiǎntóngzhāngzhòngpèi

píngdàichéngguōchóngshānzhènmínghǎi

dàozhōngqínjiēzhěfēishènggài

échízhànqīngliánlántíngfēicuìǎi

liú西zǒushànxuěcéng访fǎngdài

jūnjiājiùyóuxiángwǎngzài

gōngxìnchǎngliángkǎi

dàofànréndòuhěnyínjiārángguì

huǎnzòngzhīhuòshēnghài

juétiánwéizhōngzhōngjuéshàngshàngbèi

háojiājiǒngshūsòngsháoróngdài

pínjiāguànfèizhuīdǎi

xíngzhīgǒushīzhōngshàngxiàjiāoyuànduì

táixiāngdǐngzhēngqiúchángwài

wéiqiǎnājuémàomèi

àndāngjǐnxīnhuòbǎibèi

láigǎnyóuzhāohǎi

huāxiànpíngmíngèngtuōyǒuzuì

cháofāngqíngdānggǎi

guòfēnzhīkǒushuōxíngzài

gàiqiúxiǎoqièbǎigōnghuì

zhīzixīnláolái

shèshēngshìzuǒpànéryòulài

ránchùxīnpínggènglínshìnài

shìshìzhíkànglùnduōkāngkǎi

wèilèitóngxiàngbèi

xiānpiāntīngwèixìnzhōnghuì

xiǎochísuìyuèjiānzhìzhìpíngzuì

shùsānzàixūnyīngqiānlínghuì

刘宰简介

唐代·刘宰的简介

刘宰

刘宰(1167—1240)字平国,号漫塘病叟,镇江金坛(今属江苏)人 。绍熙元年(1190)举进士。历任州县,有能声。寻告归。理宗立,以为籍田令。迁太常丞,知宁国府,皆辞不就。端平间,时相收召誉望略尽,不能举者仅宰与崔与之二人。隐居三十年,于书无所不读。既卒,朝廷嘉其节,谥文清。宰为文淳古质直,著有《漫塘文集》三十六卷,《四库总目》又作有语录,并传于世。

...〔 ► 刘宰的诗(344篇)