首页 > 诗文 > 天赐夫人词 > 拼音版

《天赐夫人词》拼音版

元代郝经

tiānrén--hǎojīng

yuèshíshuāngxīnghuìjiājiāérhǎohūnduìlěngjìnróngchénghuāyuèyáoguāngzhàojīncuì

hēifēngdāngyánmièhóngzhúduǒxiāntáojiàngtiānwàiliángjiāyǒuzishìxīnlángqiānshìcóngzhōngjiànbèi

láidēngxiàjīngguǐyúnbìnxiédàoguānpèizhīhóngruǎnmèngduànchūnguībànhānzuì

shìbàngréntóngyánshuōchéngdōuqiānhuǎngzhīlái

róngxiǎoshānpínshǒuyánliǎngxínglèigānxīnzuòliángjiāzhàogāoménbǎngtiān

nián婿zuòxiānggōngmǎnyǎnérsūnjǐncháoguìzhīkàngyǒuyuánfēnzhěqiúpín

wàngshāntóugèngbáitóuyínyàozuòtiānjūnkànshìbáoguānshùcháotiānzishì

郝经简介

唐代·郝经的简介

郝经

(1223—1275)元泽州陵川人,字伯常。郝天挺孙。金亡,徙顺天,馆于守帅张柔、贾辅家,博览群书。应世祖忽必烈召入王府,条上经国安民之道数十事。及世祖即位,为翰林侍读学士。中统元年,使宋议和,被贾似道扣留,居真州十六年方归。旋卒,谥文忠。为学务有用。及被留,撰《续后汉书》、《易春秋外传》、《太极演》等书,另有《陵川文集》。

...〔 ► 郝经的诗(153篇)