《乙丑除夕追往愤五百字》拼音版

明代李梦阳

chǒuchúzhuīwǎngfènbǎi--mèngyáng

ruíbīnchūhuángchuòlínzhàng

wéibáigènhēifēngpái

échuántiānzhùzhéruòsàng

běnyáoshùn姿zhuǎnqīngkàng

liǎnrènjiēshuògāochūwénjǐngshàng

liǎnggōngyuèxiàozijiǔmiàoxīnliúchàng

ránzhěngliùshīqiánxiàng

quǎnyángdùnshuòjīngzhémíngzhǎng

yuānchōngníng寿shòubiǎokōngshūxiāng

wānwānzhōnglóngjīnglàng

huíshǒucānghúnduànxiāngnánzhàng

niànzuóxiàmínglúnchénchéngzhuàng

shìjiàochāngshēnjǐnggānzhēnàng

liángdòushìzhuóhàntíngchóuchàng

huángnǎi西yuányóuzhàoshìgōngzhàng

cóngróngbēijiǔjiānshìràngháifēiràng

wèipōuqīngsuǒfēngxiàjīnfàng

chénwēitǒngguānshuāiwáng

shùmíngshèngjiéchóunéngshàng

shìsuìchénwāng

pānránmiǎotòngqiáoshānzàng

guāngdòngqiánxīngzhūchǎnlíngkuàng

zhǔnánjiǔmiǎnqúnwàng

jīnchuāwèisuìtàibáizhòuxiāngkàng

jiégǎnjǐnchéngzhàng

táiliùqiānzhuàng

liángqiāngzhànshìliè趿jiāngjūnchàng

èrshùqīngshīyúndāng

suǒhènguówēiběichuàng

zhēnghuángqíngwèichénkuàng

jiànwèiyuèlínménqiǎnzhēngjiāng

wánzhàozuòyuánróngjīngjūndàng

fān使shǐ沿yánbiānshùshǒuzāochuílüè

jiēnièyúnzhōngchéngshuíèkēng

láifēngshēnghéngpāichàng

qiāncūnwànluòrényānbēnpiàodàng

yīngérguàngāoshuòzhìjīnghéng

jiàolěiluòqiāocāngmǎng

bèichéngshǔqièfǎnnánliàng

jiàyánchēmíngāngzàng

shìjiànhuòzhíbiānzhàng

suǒsuǒdēngtánzibǎozhīfēiyáng

liángtàiwǎngguókàiyóuchàng

shuǐhànérqiūléiyīnyángdiéjiāokàng

huángtiānsuīzhìgōngshìzhīdànyǎng

chéndāngshǐmiùjìnxíng

退tuìcháoshífènqièwèiguānbàng

wángbǐnghuángyuèshīshìtàigōngwàng

lièshènggòuliángdòngjiàyīngjiàng

xiānshēngxiálínzhàosānxiāng

李梦阳简介

唐代·李梦阳的简介

李梦阳

李梦阳(1472-1530),字献吉,号空同,汉族,庆阳府安化县(今甘肃省庆城县)人,迁居开封,工书法,得颜真卿笔法,精于古文词,提倡“文必秦汉,诗必盛唐”,强调复古,《自书诗》师法颜真卿,结体方整严谨,不拘泥规矩法度,学卷气浓厚。明代中期文学家,复古派前七子的领袖人物。

...〔 ► 李梦阳的诗(1335篇)